Yapay Zeka hava durumu tahminleri yaşama şeklimizi değiştirebilir ve sohbeti sonsuza kadar mahvedebilir

O ilk yıllarda veri toplamak zahmetli ve ilkel bir işti. 1877’de Ben Nevis’in tepesinde bir gözlemevi için planlar hazırlandı ve 1881’de cesur meteorolog Clement Wragge, ölçümler (atmosferik basınç ve rüzgar hızı ve yönü dahil) almak için yaz aylarında her gün 4.400 ft’lik zirveye tırmandı. gözlemevinde yıl boyunca insan bulunmadan önce.

1922’de sayısal hava durumu tahminlerinin ilerlemesi, matematik ve fiziğin tahmin denklemine dahil olmasını sağladı; okyanusları ve atmosferi daha iyi anlamak için sıvılarla ilgili çalışmalardan etkili bir şekilde yararlanıldı. Met Office’in 1959’da satın alınan ilk bilgisayarı, bu çalışma alanının arkasındaki matematiği hızlandırdı ve hava tahminlerinde sonsuza kadar devrim yarattı.

Uydu verilerinin kullanılabilirliğiyle birlikte bir adım daha değişiklik geldi. 2010 yılında bilgisayarların daha geniş bir yelpazede kullanılmasıyla başka bir sıçrama yaşandı. Sonra, iki yıl önce, makine öğrenmesiydi. Rabier, “Bu, şu anda sahip olduğumuz bilgilerin yanı sıra geçmiş tahminleri ve analizleri de kullanabileceğimizi fark ettiğimiz zamandı” diyor. Daha da önemlisi, halihazırda topladığımız hava durumu verileri, gelecekteki olası olaylara ilişkin anlayışımızın ayrılmaz bir parçasıdır.

Tahminler her on yılda ortalama bir gün gelişti; bu, 2020’de 1980’e göre dört gün daha iyi durumda olduğumuz anlamına geliyor; bu da o zamanki üç günlük tahminlerin doğruluğunun artık yedi günlük tahminlerin doğruluğu anlamına geldiği anlamına geliyor.

Bugün, Atlantik fırtınalarına karşı uyarıda bulunan derin su şamandıralarından, kırsal bölgeleri noktalayan otomatik meteoroloji istasyonlarından, hava durumu balonlarından, uçak ve gemilerdeki transponderlerden ve uydulardan dünyanın dört bir yanından devasa veri akışları toplanıyor.

Reading Üniversitesi’nde yer alacak yeni program daha da iyi veri kaynakları kullanacak. Reading Üniversitesi İklim Sistemi Bilimi Profesörü ve Ulusal Atmosfer Bilimi Merkezi’nin (NCAS) kıdemli bilim insanı Profesör Pier Luigi Vidale, “Dünya üzerinde atmosferden biraz daha yavaş gelişen şeyleri keşfetmeye çalışıyoruz” diye açıklıyor.

“Okyanuslar, ısıyı ekvatordan kutba nasıl taşıdıklarını, fırtınaların gelişmesini ve rüzgarları ve yağmuru kıyılarımıza getirme yollarını nasıl etkilediklerini bize çok daha iyi anlamamızı sağlıyor. Bu aynı zamanda tahminlerimize de yardımcı olacak.”

Ekibin yararlanacağı bir diğer keşfedilmemiş veri seti ise şehir manzarasıdır. “Binalar ve yollar mevcut iklim modellerine dahil değil ancak hava durumu üzerinde derin bir etkiye sahip olabilirler. Mevcut modeller bahçe ve parkları ya da beton ve yolları birbirinden ayıramıyor.” Ancak sıcak asfalttan gelen ısı, mikro iklimlerin yapıldığı malzemedir. “Bir şehir inşa etmek için kullandığımız şeylerin etkisi olabilir ve bunun gibi değişkenleri modellerimize dahil etmemiz gerekiyor.”

Program ayrıca, 1940’a kadar uzanan tarihi tahminlere dayanarak hava durumunu analiz eden bir yapay zeka sistemi aracılığıyla oluşturulan yeni dijitalleştirilmiş eski verilerden de yararlanacak. ama eninde sonunda bu iki yön birleşecektir.

Şu anda dört haftalık uzun vadeli bir tahmine baktığınızda haftalık ortalamaya bakıyorsunuz. “Örneğin, kayak yapmaya gidiyorsam, kayak yapmaya gitmeden önce biraz kar yağma ihtimali var mı? Bunun için aylık tahminlere bakabilirsiniz. Ancak dört hafta önceden gelmeden bir gün önce bakıp kar yağacağını söyleyemezsiniz,” diye açıklıyor Rabier.

Vidale uzun süre ABD’nin Colorado şehrinde yaşadı. “Orada insanlar havaya gerçekten saygı duyuyor çünkü hava ölümcül olabilir” diyor. “Kar fırtınası varsa insanlara dışarı çıkmamaları söyleniyor.”

Vidale, tayfunların ve tsunamilerin felaket etkileri yaratabileceği Japonya için de aynı durumun geçerli olduğunu söylüyor. “Japon halkı uygulamaları ve hükümet uyarılarını gerçekten izliyor. Tekrar söylüyorum çünkü orası gerçekten ölümcül.”